Wat een ellende! Ik lig in bad. Het is zaterdagmiddag. Een dag na de vierde chemo van mijn AC-T kuur. Wat een hel! Ze zijn net langs geweest met de Neulasta-injectie. Die zorgt ervoor dat er sneller witte bloedcellen worden aangemaakt. Zo kan ik de chemo’s korter op elkaar aan,
Continue reading
Het is de vrijdagmiddag van mijn 2e chemokuur. Deze keer is een vriendin mee geweest naar het ziekenhuis. Ze heeft met net weer thuis afgezet. Ik voel me beroerd, maar nog relatief ok. Mijn vriend vraagt hoe ik me voel. Ik weet dat hij een avondje met vrienden heeft, wat
Continue reading
Nu de periode van behandelingen tegen kanker alweer een tijd achter me ligt, heb ik gelukkig niet meer zo vaak last van de angst om dood te gaan. Toch popt die doodsangst af en toe nog wel eens op. Laatst nog, toen ik droomde dat de kanker terug was, of
Continue reading
‘Ho, stop! Niet knuffelen, niet te dichtbij komen!’ Het is al bijna gewoon geworden. Gelukkig zitten we nu allemaal in hetzelfde schuitje en kunnen we dit gemis aan menselijk en fysiek contact met elkaar delen. Hoe anders en eenzaam was dat toen ik, nog voor Corona, aan de chemo zat.
Continue reading